Mioinositol w leczeniu PCOS

Inozytol to związek chemiczny odkryty już ponad 100 lat temu. Początkowo nie rozpoznano jego znaczenia w praktyce klinicznej. Kiedy jednak w latach czterdziestych ubiegłego wieku zaczęto badać jego właściwości metaboliczne, odkryto, że substancja wpływa na insulinowrażliwość i odgrywa istotną rolę w procesie dojrzewania komórek jajowych. Było to przełomowe odkrycie w leczeniu zespołu policystycznych jajników (PCOS). Obecnie leki i suplementy diety z inozytolem, takie jak Inofem, to złoty standard w terapii przewlekłego PCOS.

 

Co to jest mio-inozytol i gdzie występuje?

Inozytol, nazywany też alkoholem cukrowym, sześciowodorotlenowym lub witaminą B8, jest izomerem glukozy występującym w dziewięciu postaciach izomerycznych. Jedną z nich jest biologicznie czynny mio-inozytol (MI), który pełni istotne funkcje metaboliczne. Badania kliniczne wykazały, że może on odgrywać istotną rolę w leczeniu zaburzeń hormonalnych, w tym zespołu policystycznych jajników (PCOS). Naturalnie występuje w ludzkim organizmie (syntezowany jest m.in. w mózgu czy wątrobie) oraz w wielu produktach spożywczych, takich jak owoce, ziarna i nasiona. Szczególnie bogatym źródłem mio-inozytolu są:

• • produkty pełnoziarniste,
  • owoce cytrusowe,
  • orzechy,
  • rośliny strączkowe,
  • kiełki pszenicy,
  • drożdże.

Dzienne zapotrzebowanie na tę substację w przypadku osoby zdrowej to ok. 1 g. Ilość ta może być dostarczona za pomocą zbilansowanej diety. MI można również zsyntezować z glukozy. W klinicznej praktyce leczenia niepłodności, w tym zaburzeń owulacji i PCOS, stosuje się najczęściej mio-inozytol w połączeniu z kwasem foliowym.

 

Mio-inozytol a spadek insulinooporności – badania kliniczne

Skuteczność preparatu z mio-inozytolem Inofem została potwierdzona badaniami klinicznymi przeprowadzonymi w Katedrze i Klinice Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W trwającym 3 miesiące badaniu wzięły udział pacjentki, u których rozpoznano wcześniej PCOS ze współistniejącą insulinoopornością w różnym stopniu (niskim, średnim i wysokim). Parametry, jakie badano na kolejnych wizytach kontrolnych to:

• • współczynnik LH/FSH po oznaczeniu we krwi lutropiny (LH) i folikulotropiny (FSH),
  • wskaźnik HOMA-IR w oparciu o test tolerancji glukozy i stężenie insuliny.indeks masy ciała (BMI),
  • średnie ciśnienie tętnicze (MAP),
  • puls.

Wizyty kontrolne przeprowadzono po miesiącu oraz po trzech miesiącach od pierwszych pomiarów. Wykazały one istotny statystycznie spadek pulsu, a także współczynników LH/FSH i HOMA-IR w całej grupie pacjentek. Terapia miała również istotny wpływ na regulację cyklu owulacyjnego – u 81% badanych wystąpiła w ciągu 3 miesięcy badania owulacja i spontaniczna miesiączka.

Najlepsze wyniki osiągnięto w grupach kobiet o niskiej i średniej insulinooporności. Odnotowano u nich nie tylko efekt kliniczny (wystąpienie spontanicznej owulacji i miesiączki), ale także spadek parametrów laboratoryjnych (współczynnika LH/FSH i wskaźnika HOMA-IR). Efekt kliniczny osiągnięto także w grupie kobiet dotkniętych wysokim poziomem insulinooporności.

Dowodzi to, że mio-inozytol odgrywa ważną rolę w leczeniu PCOS. Wspomaga uzyskanie równowagi hormonalnej, co pomaga również w problemach takich jak nadwaga lub nadmierne owłosienie. Dodatkowo, suplementowanie preparatu zaleca się także osobom narażonym na ciągły stres, mającym problemy z funkcjonowaniem układu pokarmowego, czy po prostu pijącym dużo kawy, która wypłukuję tę substancję z organizmu. MI bowiem korzystnie wpływa na stan skóry i włosów, reguluje perystaltykę jelit, pomaga obniżyć poziom cukru i cholesterolu. Jego zastosowanie jest więc niezwykle szerokie.